Demian has left the building...
Door: Demian
Blijf op de hoogte en volg Demian
01 September 2006 | Zuid-Afrika, Pretoria
Goodbyes, ik heb er nooit echt van gehouden. toch ontkwam ik er hier niet aan. Na 6 maanden zo intensief met collega's samengewerkt te hebben, kon ik het niet over mijn hart verkrijgen zonder een klein feestje weg te gaan.
Gister dus de hele bende uitgenodigd in Melville. Een stuk of tien collega's, wat vrienden en partners van, en Tisha dronken nog één keer samen een biertje met ondergetekende. Nog één keer zat ik de volgende ochtend met kleine oogjes om 7 uur op de redactie, na iets meer dan 3 uur slaap.
Nog één keer de deadline van de ochtendeditie, nog één keer op pad om achter het nieuws aan te jagen.
Dan: champagne, hapjes, de hele redactie&fotoafdeling leeggestroomd in het vergaderzaaltje. Een vriendelijk woord van de hoofdredacteur, en een woordje van mij.
Ondanks toezeggingen van de hoofdredacteur dat er nog wel een -tijdelijke- toekomst voor me ligt bij the Star, hoop ik nergens op, en doe gewoon of het echt het afscheid voor altijd is.
Ik ruim mijn bureau op, sla documenten op op een memorystick, stuur nog wat mailtjes en bel moeders dat ik er nu toch echt bijna aan kom. Ik kijk om me heen, mijn bureau.
Het is vrijdag, dus langzaam stroomt de redactie leeg na 14u. Eén voor één zeg ik collega's voor de laatste keer gedag. Vele verzoeken om contact te houden, terug te komen en ze vooral niet te vergeten.
Sentimenteel, emotioneel? Nee. Wel veroorzaakt het een gevoel van... trots, van afsluiting. Het is goed, ik ben klaar hier. Half jaar vol, missie volbracht. punt.
Gister dus de hele bende uitgenodigd in Melville. Een stuk of tien collega's, wat vrienden en partners van, en Tisha dronken nog één keer samen een biertje met ondergetekende. Nog één keer zat ik de volgende ochtend met kleine oogjes om 7 uur op de redactie, na iets meer dan 3 uur slaap.
Nog één keer de deadline van de ochtendeditie, nog één keer op pad om achter het nieuws aan te jagen.
Dan: champagne, hapjes, de hele redactie&fotoafdeling leeggestroomd in het vergaderzaaltje. Een vriendelijk woord van de hoofdredacteur, en een woordje van mij.
Ondanks toezeggingen van de hoofdredacteur dat er nog wel een -tijdelijke- toekomst voor me ligt bij the Star, hoop ik nergens op, en doe gewoon of het echt het afscheid voor altijd is.
Ik ruim mijn bureau op, sla documenten op op een memorystick, stuur nog wat mailtjes en bel moeders dat ik er nu toch echt bijna aan kom. Ik kijk om me heen, mijn bureau.
Het is vrijdag, dus langzaam stroomt de redactie leeg na 14u. Eén voor één zeg ik collega's voor de laatste keer gedag. Vele verzoeken om contact te houden, terug te komen en ze vooral niet te vergeten.
Sentimenteel, emotioneel? Nee. Wel veroorzaakt het een gevoel van... trots, van afsluiting. Het is goed, ik ben klaar hier. Half jaar vol, missie volbracht. punt.
-
08 September 2006 - 20:06
Wiebke:
Hoi Demian,
Heb met veel plezier je weblog gelezen over je NIZA ervaring. Volgens mij hebben we elkaar wel eens vaag ontmoet, tijdens de voorbereidingslessen van Carien Touwen, misschien vergis ik me. Ik ging toen in november al naar SA om daar fotografie stage te lopen voor Weg, 'die Suid Afrikaanse reistijdskrif'. Hele mooie tijd gehad, overal geweest, maar ben al weer een tijdje terug. En nu is ga ik me aanmelden voor NIZA. ik hier op mn kamer in Utrecht een beetje motivatie op te doen voor de motivatiebrief voor NIZA.
Anyway, je weblog inspireert me wel.
Wat zet ik nou in mn brief? Ik ga even verder worstelen, als je nog tips hebt hoor ik het graag!
Heel veel plezier nog daar, ook in Capetown. Misschien nog een tip: de botanical gardens in kirstenbosch, op zondagmiddag: wat te eten, wat te drinken mee en terwijl je in een soort paradijs aan het 'picknicken' bent naar bandjes luisteren die dan optreden.
groet Wiebke
email: wiwi80@gmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
