African Safari

Wat is een betere afsluiting van een grandioos half jaar hier dan een trip, zo een in de categorie waarmee ik ook begon: een auto, een achterbak vol kampeerspullen, een stelletje idioten om het avontuur mee aan te gaan en duizenden kilometers voor de boeg?
Eigenlijk zijn het zelfs drie 'road trips' waarmee ik My African Time afsluit: eerst vanuit Windhoek 'even' op en neer naar Springbok in Zuid Afrika, omdat Danielle een police clearance nodig had van de ZA politie om haar auto in Windhoek te kunnen verkopen. Dus reden we in twee dagen bijna 2000 km. In de categorie 'ga je mee even een papiertje ophalen in Lyon'...

Daarna met drie italianen in een airconditioned VW Touran stappen voor een rondreis van een week:
eerst half Namibie door naar het uiterste noorden, waar we kmapeerden aan de Okavango rivier, vlak naast het water waar ook krokodillen en Nijlpaarden zitten. ONderweg alles ontwijken wat er op de weg komt: kuddes ezels, paarden, koeien, geiten, olifanten, wrattenzwijnen, giraffen en voetgangers. En dat is dan de snelweg... Extra avontuur werd geboden door de benzinepomp-zonder-benzine, waardoor we uiteindelijk toen we echt zonder kwamen te staan een vrachtwagen chauffeur zo gek kregen ons 10 liter te geven tot de volgende pomp... De volgende dag naar de grens met Zimbabwe rijden, waar we de huurauto moesten achterlaten (die mocht Zim niet in). De weg was bezaaid met zgn. potholes - gaten in de weg van soms een meter doorsnede en 20 cm diep. Genoeg om je banden op stuk te rijden. En dat deden we dan ook... (lang leve de reserveband) Vanaf de grens hebben we een shuttle naar de victoria watervalen genomen, waar we twee nachten in een backpackers sliepen. Een dagje raften op de woeste zambezi rivier, en de volgende ochtend uitgebreid de falls bekijken was waar het programma uit bestond. Daarna weer in de auto, naar Botswana. Reisdoel daar was de uitgestrekte Okavango delta: het uitstroomgebied van de gelijknamige rivier, ruim 18 000 vierkante km. De kampeerspullen werden overgeladen in drie wankele uitgeholde boomstammen, alias Kamaro, alias traditionele kano. De gemiddelde diepte van de delta is ongeveer een meter, en overal groeit riet. De kano's zijn het enige echt bruikbare vervoersmiddel... Onze drie gidsen boomden ons naar een 'verlaten' eiland, waar we ons kamp opsloegen. Dat het eiland minder verlaten was dan gedacht/gehoopt, bleek toen een kudde olifanten had bedacht dat ze de blaadjes van de bomen waar onze tentjes onder stonden toch echt de lekkerste vonden. Resultaat: de gidsen (jochies van net 20, zelf ook doodsbang) moesten de kolossen wegjagen door steentjes naar ze te gooien en met een stok op een boom te slaan. Als een olifant op 10 meter afstand met zn oren begint te flappen, is 'ie een stuk groter dan die in de dierentuin lijkt....
Anyway, na de olifanten waren het muizen (die beesten komen niet alleen samen in spreekwoorden voor), die met honderden door ons kamp raceten zodra de zon onder was. Een onrustige nacht was het gevolg (elk geluidje is alarmerend als je weet dat je letterlijk tussen het wild kampeert). De volgende ochtend vond Lee, de oudste maar ook meest stonede gids, het tijd voor een 'game walk'. Fluitend vertelde hij onder het lopen over leeuwen, hyena's en leopards die het eiland bevolkten, 5 doodsbange toeristen in z'n kielzog. (dat hij geen geintjes maakte bleek uit de sporen die we zagen: alledrie waren present...)
Na een kanotochte terug en een welverdiend biertje stond de dag daarna alleen nog de lange reis terug naar Windhoek op het schema.

En morgenochtend vertrek ik -alweer- naar de Namib desert. Ja, daar ben ik al geweest, maar dat was een half jaar geleden...tijd voor nog even een bezoekje voor ik terugkom :)
Ook om Danielle niet teveel in de weg te lopen met het afronden van al haar zaken hier, en nog wat tijd door te laten brengen met haar Namibian boyfriend, heb ik nog maar even een driedaagse georganiseerde tour te boeken met Crazy Kudu Safaris... Vertrek morgenochtend(do), return zaterdagmiddag, precies op tijd voor Daan's afscheidsparty hier, en dan zondagochtend vroeg vliegen we naar Cape Town. Nog even een bierje met de NiZA'ers in CPT, en dan vliegen we savonds door naar Amsterdam.

Vanuit zonnig Windhoek zeg ik: tot maandag!!!